Morfologia to jedno z podstawowych badań profilaktycznych, które każdy powinien wykonywać przynajmniej raz w roku. To właśnie podczas badania krwi sprawdzany jest poziom eozynofili, czyli jednego z rodzajów leukocytów, wpływających na odporność organizmu. Sprawdź, czym jest eozynofilia, jak się objawia i diagnozuje.
- Eozynofilia – co to jest?
- Eozynofilia – jakie są objawy?
- Eozynofilia – jak się ją diagnozuje?
Warto pamiętać, że każdy odbiegający od normy wynik badania krwi, należy skonsultować z lekarzem. Pozornie niegroźne odchylenia od normy mogą być bowiem predyktorem poważniejszego problemu.
Eozynofilia – co to jest?
Każdy człowiek ma dwa rodzaje odporności – pierwszą wrodzoną, a drugą nabytą. Organizm zdobywa odporność nabytą podczas każdej infekcji, a mówiąc ogólniej, podczas styczności z patogenami. Doskonale widać to na przykładzie dzieci, których układ odpornościowy jest jeszcze niewykształcony, dlatego maluchy łatwo łapią wszelkie choroby, począwszy od zwykłego przeziębienia, aż po choroby zakaźne, jak ospa czy różyczka. Każda infekcja powoduje wytworzenie przeciwciał, które mają zwalczać tę infekcję w przypadku kolejnego kontaktu z patogenem. Za zwalczanie infekcji pasożytniczych odpowiadają eozynofile, czyli granulocyty kwasochłonne, będące rodzajem białych krwinek. Uczestniczą one również w odpowiedzi immunologicznej na infekcje wirusowe i bakteryjne, a niejednokrotnie mają także związek z występowaniem alergii. Wzrost ich liczby ponad normę przyjętą dla danego wieku nazywa się eozynofilią.
Eozynofilia – jakie są objawy?
Osoby, u których pojawia się podwyższony poziom eozynofili, mogą odczuwać różnorodne objawy, zależne od tego, jaki patogen aktualnie atakuje organizm. Objawy mogą też nie pojawić się w ogóle. W przypadku niewielkiego wzrostu poziomu granulocytów kwasochłonnych, objawy pojawiają się sporadycznie i mają zwykle związek raczej z pierwotnym źródłem choroby, a nie z samą eozynofilią. Jednak jeśli poziom wzrasta dość gwałtownie i wynosi już powyżej 5000/uL, pacjent może odczuwać niedogodności związane z gorączką, spadkiem wagi i apetytu, zmęczeniem lub występowaniem nadmiernego pocenia się. To reakcja obronna organizmu na możliwe wystąpienie uszkodzenia organów wewnętrznych. Eozynofilia objawia się również na skórze, w postaci jej zaczerwienienia, wystąpienia świądu lub pokrzywki; a nacieki eozynofilowe na płucach mogą powodować kaszel i duszności.
Eozynofilia – jak się ją diagnozuje?
Eozynofilię diagnozuje się na kilka różnych sposobów. Można do tego wykorzystać wydzielinę z nosa, popłuczyny lub plwociny z drzewa oskrzelowego, a także krew. Najczęściej wykonuje się morfologię krwi obwodowej, podczas której oznacza się ilość eozynofili w próbce. Wynik podwyższony może być podstawą do pogłębionej diagnostyki. Obejmuje ona zwykle zarówno badania fizykalne, jak i wykonanie innych badań laboratoryjnych, które wskażą na przyczynę podwyższonego poziomu granulocytów kwasochłonnych. Należą do nich m.in. OB, CRP, badanie poziomu witaminy B12, LDH czy takie, które mają ocenić działanie nerek lub wątroby. W przypadku podejrzenia infekcji pasożytniczej, bada się stolec lub wykonuje wymaz z okolicy okołoodbytniczej, natomiast przy podejrzeniu alergii konieczne może być wykonanie badań skórnych, prób prowokacyjnych lub oznaczenia poziomu IgE w krwi. Niekiedy wykonuje się również badania szpiku kostnego, aby zdiagnozować nowotwór układu krwiotwórczego.
Przeczytaj więcej o eozynofili na stronie: https://diag.pl/pacjent/eozynofilia-co-to-jest-poznaj-jej-rodzaje-objawy-i-przyczyny/.